دیشب دلم بی قرار بود...بی قرار این دنیا...با خودم هرچه کلنجار رفتم به جایی نرسیدم...می خواستم دیگر توجهی نکنم....اما تو نگذاشتی
گفتی وظیفه ام دعا کردن است....گفتی وظیفه ات خواستن است...به نتیجه کاری نداشته باش...من هم خواندم...الهی الهی الهی
دیشب خواندمت ....در بهترین ساعت ها...همان ساعتی که اوج عشق بازی است
میدانی ترسم از چیست؟...ترسم تنها این است که به آنچه دلبسته ام وابسته شوم...می ترسم از اینکه به غیر تو دل ببندم

خدای من !من از تو می خواهم ،چون تو این خواستن را دوست داری ....اما نمی خواهم مرا وابسته به آن کنی
می خواهم که اگر صلاح کار من در آن است خود عهده دارش شوی و اگر نیست مرا از بند این وابستگی برهانی
میدانی که مدتهاست گرفتار این خواسته ام ....میدانی که در تمام حالاتم تو را خواندم تا لطف کنی و به من ببخشی
محبوب من ! ای زیباترین ! من دل خوش به توأم ...نمی خواهم این دل را از دست دهم

ای کاش راهی نشانم می دادی که از غیر تو می بریدم ...و تمام ساعاتم را در خلوتگاه تو سر می کردم
نمی دانم از دریای بی کران لطفت ، اعطنی را بخواهم که با فضلت به من ببخشی
یا
اینکه ندای اغننی سر دهم و به آنچه دارم ،‌اکتفا کنم

...