بغض گلویم را گرفته!
اشک صورتم را خیس می کند
وقتی با تو حرف می زنم

مدتی است عادتم داده ای با خودت
دیگر شب ها نمی توانم بدون ذکر تو بخوابم
مگر می شود تو را فراموش کنم؟
تا به درگاه تو ناله نکنم و التماس
خوابم نمی گیرد

من این اُنس را دوست دارم
آه ! ای دنیا
تنها بخاطر او تو را دوست دارم
تنها بخاطر محبوبم ، عاشق تو هستم

در خلوت شبهایت با محبوبم به گفتگو می نشینم
از خودم می گویم .... از او می گویم
از لطفش و عطایش
از کوچکی و حقارتم و بزرگی او

محبوب من !
چقدر با تو بودن زیباست!
دوستت دارم بی نهایت

...